Bomboþ sokaklar Ve yine ben Ayný þehirde Ayný koku Ayný hava Sessizlik Deðiþen hiçbir þey yok
Sokaklarýn yalnýzlýðý dýþýnda
Her zamankinden farklýydý Nedensiz mutluluklarýn verdiði tebessüm Ne yüzümden okunuyordu gerçekler Nede doðrulaþmýþ yalanlarýn üzerindeki örtüyü Kaldýrabiliyordu gece Kaç sevdayý uðruna feda etmiþtim karanlýklarýn Aydýnlýklardan kaçarak
Piþmanlýklarýn gölgesindeki zamansýz þehvet Ne namus býrakýyordu adamda nede þeref
Yaþlý bir çýnardan örnek alýnmýþ bir adam portresi çýkýyordu Yüzümdeki kýrýþýk sade gülümsemeden Yýllarýn verdiði yorgunluðun si mgesiydi adeta Göz altýndaki morluklar Birde abam vardý o gece Kirpiklerimin kýmýldamaz olduðu o gece yanýmda
Vakti gelmiþse vedanýn Elveda da yaklaþýyordur ardýndan Ne kalp aðrýlarýyla Ne gönül yaralarýyla býrakýp gidecektim Bir masum tebessüm Yorgun bir adamýn abasý kalacaktý hatýra
Hatalarým aný olarak yazýlacak hafýzalara Kimisi iyi Kimisi kötü diyecek ama Olsun varsýn Ne önemi var bu saatten sonra
....................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnız adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.