Yürüyelim el ele

sýnýrsýz ufuklara yol alýrken bir gemi
o gemide kayb ettim kendi mahzun gölgemi

gölge neye lazým ki sen lazýmdýn ruhuma
þefkatinde aradým þifa veren melhemi

karþýlýklý içeydik birer bardak demli çay
aþkýmýzda renk alsýn iþribimizin demi

özlemiþim seninle hayli zaman sohbeti
bir veda imasýdýr tüm sözlerin en kemi

bakmandan korkuyorum þu gözümün içine
görürsün diye aþkýn yolunda akan nemi

idaresi sendedir doludizgin atlarýn
hedefini þaþmasýn gözlüðü nalý gemi

bir lütufdur çok þükür senden gelen tebessüm
çok olmasa da mühim deðil, yeter dirhemi

nazarýn meydan okur baðda baðbozumuna
bakýþýp unutalým gam keder ve elemi

bize aþký çok gören bedbahtlar varmýþ duydum
yürüyelim el ele þaþýrtalým alemi

Aydýn’ýn yüreðinin özlemi muhabbetdir
zehr etme bu fakire bengisuyu zemzemi

15 Aralýk 2016 Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın: