Bu bakýþ susuþlu Yýllardýr Kin nefret deðil Gizce deðil Gözce deðil Yurekçe Baþ hafif yerde Sorular cevapsýz Alamamýþ gibi Uzandýðý meyveyi Dalýn ucundan Düþtü düþecek Ýfâdeye kelâm yetersiz
Zor zamanlarýn Zemherinin ayazýn Üzerine bembeyaz gömlekle direnen Parkasýz týð gibi delikanlý
O kadar üzülecek acý varken Tepinip duran aylak aylak Gezinip duran avare avare Kaldýrdý bakýþlarýný yerden Þehrin neon ýþýklarýna mýhladý Derin bir a h h çekti Vay benim çilekeþ Yalnýz güzel hüžünlü Ülkem Kaç can düþtü gök ekin misali topraða Döndü bir an Dikti gözlerini Öyle bir haykýrdý ki Kendi korktu sesinden Ruhu minik þehrin Devasa silüetine Ayýp ayýp olsun senin adýn kayýp
Tüm þehir yabancý Ýþgal edilmiþ tabelasýna kadar Eciþ bücüþ binalar Hýnca hýnç trafik Baðýra baðýra geçiyor gençler Küfür argo dolu hep bir aðýz Rahmet ýramýþ Bereket kayýp
Yürüdü caddeyi bir boydan boya Sahi deðmiþmiydi tüm bunlara Oysa biz canýmýzý kanýmýzý Her seyimizi verip gittik Doðmamýþ kýzýmýzý oðlumuzu Anne karnýnda býrakýp Ve gözü hep nemli kaldý sevdiklerimizin : Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.