EN ÇOKTA UMUDU ÖLDÜRÜYORLAR GÜLÜM..
EN ÇOKTA UMUDU ÖLDÜRÜYORLAR GÜLÜM..
Diyecektim ki gülüm;
Mevsim kýþ mevsimi,kar beyaz her yer, mevsim gözyaþý mevsimi... Mevsim ayrýlýk mevsimi. Tarifsiz bir hüznün sarmalýndayýz. Anlatýlmasý zor, ifadesi güç. Fikirler tel tel, þehra þehra düþünceler, duygular buruk buruk....
Bir yaný bahardýr kýyýlarýmýzýn bir yaný cehennem.
Durmadan gözyaþý dökülüyor yüreðimizin üstüne. Acýdan, ayrýlýktan haritalar ekleniyor alnýmýzýn çizgilerine...
Sararan yapraklar tutunamýyor artýk dallarda gülüm! Rüzgar estikçe savrulup gidiyor her biri bir yana. Katar katar turnalar göçüp gidiyor üstümüzden...
Diyecektim ki gülüm;
mevsim hazan mevsimi, mevsim hüzün mevsimi, har düþmüþ baðlara, bahçelere. Yapraklar üþüyor, yapraklar düþüyor dalýndan. Turna göçü gibi yapraklarýnda göçü baþladý gülüm! ...
Diyecektim ki gülüm;
Mevsim hazan mevsimi, mevsim kýran mevsimi. Her taraf ölümlerle acýlarla dolu. Kan gölüne döndü dünya. Dört bir tarafta barut kokularý geliyor. Her tarafta savaþ, kan gözyaþý var. Her tarafta bir kaos sürüyor... Bu yüzden karalar giydik gülüm! . Utandýk insanlýðýmýzdan! .
Bacaklarý kopan çocuklarýn feryatlarý doluyor yüreklerimize. Çýðlýklarý, çocuklarý ölen analarýn. Hiç bu kadar sahipsiz, hiç bu kadar umutsuz, bu kadar çaresiz kalmamýþtý yüreðimiz.
Gerçeklerle hayallerin karýþtýðý, rüyalar þehri Ýstanbul’da bombalar patlýyor durmadan. Özlemler, hayaller ýstýrap veriyor artýk... Her ah! çekiþte içimiz titriyor... Derin bir ah gibi sýzlýyor yüreðimiz... Yüreðimiz parça.parça..
Güvercinlerin öldürüldüðü, defnelerin sessizce aðladýðý günlerdeyiz gülüm! ...
Diyecektim ki gülüm;
Çiçektir çocuklar: Bakým ister, özen, özveri, güven ve sabýr ister, açmak için çiçeklerini bahara... Hepsinden önemlisi þefkat, sabýr ve sevgi ister... Sulanmak ister sevgi pýnarlarýyla... Tomurcuk tomurcuk açmak için dünyaya çiçeklerini... Sevgisizlikle solmamak için yaprak yaprak...
Diyecektim ki gülüm;
Bahçedir çocuklar:. Tohumdur ekilir, sürer filiz filiz.. Umudu besler baðrýnda. Emek ister, bakým ister... Büyür, olgunlaþýr, sevgi meyvesi verir; sevinçle koklar ve tadarsýn. Karþýlýk beklenmez, verdiðini alýrsýn...
Diyecektim ki gülüm;
Yüreklerimizi yýllardýr sýcak ve hilesiz bir sevgiye kilitleyip, umutla,özlemle geleceðe dair apak düþler kurduk. Güneþli, aydýnlýk, güzel günlerin özlemini çektik. Belki biraz yorgun, belki durgun, ama yine de umutlu, yine de mutlu, sevgiyi iþleyip mavilere, bütün yollara, dallara, daðlara gül yazdýk.
Sevgiyi, umudu, güveni, dostluðu, barýþý, özgürlüðü, mutluluðu ve bunlarýn getireceði güzellikleri bekledik ölümüne...
Diyecektim ki gülüm;
Geleceksin diye bütün yollara gül döktük. Güvercinler uçurduk mavilere.
Sevgiyi,dostluðu, barýþý, baharý, sevinci getireceksin diye daðlara, ovalara, denizlere. Bunca çirkinliklerin içinde güzelliði, saflýðý, temizliði getireceksin diye kirlenmiþ hayatýmýza, yýldýzlara haber saldýk...
Diyecektim ki gülüm;
Yaþamak güzel... Yaþamak bir çiçek gibi, dört mevsim güzel kokular saçýyor üzerimize... Sevgiyle bakýyor herkes biribirine, sevgiyle sarýlýyor... Kinler, düþmanlýklar, kötülükler Kaf Daðý’nýn ötesine sürülmüþ...
Diyecektim ki gülüm; Gel!
Yorulduk yollarýna gül döküp beklemekten. Ey ömrümüzün taze gülü, ey gözleri öksüzümüz, her hazan bir gül getirip yüreðimize býrak ki, sevdamýzýn ateþiyle yakalým saçlarýný yeryüzünün...
Diyecektim ki gülüm;
Her þeye raðmen yüreðinde bin umut taþýyor çocuklar gelecek baharlara...
Dünyanýn dört bir tarafýnda barýþ ve umut þarkýlarý söylüyor... Özgürlük ve mutluluk þarkýlarý söylüyor çocuklar, diyecektim...
Ama diyemedim, diyemedik gülüm! ...
Kapýmýzda nöbet tutuyor ölüm...
Not:Geçen yýl bu gün bu saatte sevgili dost Dilek Demir bir cümle yazmýþtý bana,bu gün bu yazýyý o cümle yazdýrdý bana.Cümle aynen þöyleydi’Þairim,en çok da umudunu öldürüyorlar insanýn’.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.