vadilerin ötelerinde ören yerlerinde kendi benliðine kapanmýþ ardýç kuþu þakýyor hýrýltýlý gýrtlaðýn kan renkli þarkýsýyla yaþamý ölümle birleþtiren tomurcuklar acýyor nasýrlý ellerimin çatlaklarýnda nefesim iðretisiz aþký ben hiç bilemedim sende bilemezsin el tutup yürek sesi dinlemeyince
resimlerin siyah beyaz olduðunu simalarý tanýyýnca çoktan unuttum þairler þiir yazarmýþ kendi acýlarýyla lakin kederin iç çekiþmelerini hiç duymamýþ þairler ne beni yazabilirler ne de seni tanýyýp anlayabilirler saçlarýnda rüzgâr konaklamýþ kadýn hiç açýlýp saçýlma sonra ne seni toplayabilirler nede bana bilmediðim aþký anlatabilirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.