kýþýn tozu boraný püskürürken dallarýma yapraklarým dökülüp savruluyordu karýn beyaz tozlarýyla ben yine seni seviyordum fütursuzca
eksilen her duygumu avuçlayýp donduruyorum karýn altýnda sen aklýma geldiðinde seni nasýl sevdiðimi hissedince eksilen her duygum yeþeriyordu karýn altýndan kardelenler gibi.
kuþkular yükleyip götürmeye çalýþýrken beynimi durdurur kalbim býrakýn diye seni seviþim gelir o an daðýlýrsýn hücrelerime
Sabahat Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.