SESSİZLİK KÖPEĞE BENZER
Pencereye koþan bir köpek sessizlik
Kendi gezegeninde çýrpýnýp durur
Geceyle doldurur ihanetin içini
Ve bir korku durur yüzlerde,
Limanda titrek þarkýlar,
Aðaçlarla sabah oluyor çorak topraklar
Mazlumlarýn mermi uðultusundan kaçmasý,
Gürültünün son zindana girmesi,
Ya da insanýn kendi kendine söylenmesi
Hiçbiri bozamaz donuk dudaklarýn
Nafile uykusunu
Sessizlik köpeðe benzer,
Geçecek zaman içinde…
Artýk kalabalýklardan düþüyor
Sessizlik dinlenmez tek baþýna
Ok gibi koþar içimde
Soðuk yalýn bir býçak
Kimsesizliðin ölüme koþan ucu
Soluk soluða, dudaklarýmýn kýyýsýnda
Tüm sesler eskidi, hepsi susacak
Derinlerde cam gözleri,soluk
Ateþin içine sýðmaz rüzgar
Bir an kimde kalýrsa kalsýn
Köpeðe benzer sessizlik
Her yana korku salan bir mücadele
Kendi kendine kalýnca duyulmaz
Üzgün bir çocuk zaman zaman
Büyülü bir dokunuþ, soðumuþ suratlarda
Filmin arkasý görünmüyor
Sesler yok olmuþ,
Nasýl kaybolduðu anlaþýlmýyor
Yapmacýk tebessümlerin.
Sessizliðimde donuktur heveslerim
Duyulmuyor…
Yalnýzlýk aynalara daðýlmýþ
Kim bilecek suratlarda durgunluðu
Feryatlar camlara çarpmýþ
Aydýnlýðýn üzerini örtmüþ onca sis
Çekip gitmiþ yüzü kirli vapurlar
Sessizlik iþe yarar böyle zamanlar
Sessizlik yakýþmýyor baþkasýna
Sessizlik köpeðe benzer
07.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rıdvan Yıldız şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.