Ýçsel bir yangýnla Senin uðrunda hep yandý yaralý yüreðim. Yüzümde acý izlerin tortusu kalmýþ. Acý gülüþlerim Bir ýrmaðýn uçsuz derinliklerinden Aðýtlarla alevleniyordu göklere doðru...
Aðýr adýmlarla ilerlerken bedenim Hadi anlat içindeki sýkýntýlarý Bedeninde dert ettiðin acýlarýn Adýný saklamadan haykýr bana...
Biliyorum... Yaþadýðýn þehirden hep uzak kalarak Seni hiç korumadan acýmasýzca terk ettim...
Seni o kadar çok severken Bir anda tüm kapýlarýmý kapattým gözlerine. Hiç düþünmeden Seni yapayalnýz ulu ortada býrakarak Çok uzaklara doðru yol aldým...
Affet beni nefesim
Unutma sakýn... Seni, hep ruhumla sevdim En güzel sevgiyi seninle yaþadým. Gün aymadan, güne merhaba demeden Tüm zamanlarda nefesimin sahibi oldun...
Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.