Mürşidi Kâmil

’Aþk’ dedik bedeni yaktýk, kavurduk.
Kýzgýn çöl içinde kum seliydik biz...
Külleri bir dünya ruha savurduk.
Vücuda üflenen Sam yeliydik biz...

Adem Havva ile gördük bu düþü.
Kalktý havalandý bir gönül kuþu.
Muhammed uðradý Miraç dönüþü.
Kýrklara uzanan cem yoluyduk biz...

Namýmýzý aþkla cihana yaydýk.
Hak diyen dillerde nefesle doyduk.
Nice iller gezdik ne donlar giydik.
Hem Ali hem Veli hem deliydik biz...

Pir dedik mýzrabý saza vurana.
Kadýncýk gibiyse kutsal her Ana.
Paralel dizildik telli Kur’ana.
Her seste aþk diyen bam teliydik biz...

Buna kullar için ilke dediler.
Çeraðýn ucunda halka dediler.
Güneþin doðduðu ülke dediler.
ANA gibi kutsal bir DOLU’yduk biz...

Erhan GÜL

09/01/2007

Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın: