büyüklere masal tadýnda güzellikler serisi -1
gecenin en karanlýk zamanlarýnda indi ilahi adaletin yazgýlarý
sessizliðin uykusu aðýrdý henüz uyanmamýþtý ruhlar kan uykudan
küçük güzellikler zamanýydý sonsuz evrenin köþe taþlarýnda
son ýþýðý da söndürmüþtü artýk aymazlýðýn mel’anet sürtüðü
o uyku uyanýlmazdý artýk vakti zamaný dolmuþtu ihanetlerin
karanlýðý yýrtarak inerken cehennem ateþi ilkin dilleri kavruldu
sýradan bir iþlemdi doðrusu anlamak zor deðildi oysa anlaþýlmadý
köþe baþlarýný tutmuþ ihanet cellatlarýna can pazarýydý o gece
keþkeler uzaktý artýk Tanrýsal gazap hükümünü sürdü her yerde
alýnacak hesaplar defterlere sýðmamýþ alevler halinde uçuþuyordu
dillerden baþlayan yangýnlara gözleri yürekleri eþlik etti hainlerin
ne büyük tamahkarlýklarý vardý dünyanýn malýna mülküne tanrým
yanlarýna alamadýlar oysa bir toz zerresini dahi yoklara karýþýrken
kýydýklarý her can çaldýklarý her mutluluk an an geldi geçti gözlerinden
an’ lar bitmiyordu yangýn sonsuz biçimde çekip almýþtý çirkin ruhlarý
belli ki þimdi erdemsiz ruhlara sonsuz bir ilahi azabýn zamanýydý
kesik elleri bedensiz yürekleri tekrar ve tekrar yandý kavruldu
sýra onlara gelmiþti nice mazlumlarý yakýp kavurmuþtu ihanetleri
karanlýklarýna gömülürken bir bir aydýnlýklar kurtuldu zincirinden
adý yoktu azrailin hiç kimse ne görebildi ne de duydu feryatlarýný
soysuzlara vaktinden önce beklenmedik anda geldi ilahi hesap günü
sonsuza kadar sürecek bir iþlem için tek tek sorgu defterleri dürüldü
eli ayaðý baðlanmýþ insanlýða ölüler þehrinin ölü adayýlarý gözüyle bakýldý
sesi duyulmayan nice "ah" larý yükseldi semaya duyulmadý duyulmazdý
kan oturmuþtu gözlerine oysa yine de içine bakarak yalanlar söylendi
kentler birer mezarlýktý þeytanýn havarilerine bütün kuþlarý öldürdüler
evler birer ceset torbasýydý toplu halde insan kalýntýlarý yok edilmeliydi
sonsuz azap çökmüþtü ihtiþama þeytana dost ruhlarý birlikte kavruldu
ilahi adaletin tecellisi karanlýklarýný çekip aldý mazlumun üzerinden ihanetin
büyüyemeyen nice çocuklardý geride býraktýklarý kendinin yurduna hainin
hiç bilmediði coðrafyalarda tükettiði umutlarýn ruhlarda sönmüþ karanlýklarý
bir avuç çirkefin çamuruna bulanmýþtý gökyüzü ölü kuþlar sonra kanatlandý
gülümseyen çocuklar canlandý uzak ellerde umutlar renk renk uçurtmalarý
aydýnlýklar indi karanlýðýn üstüne o sýra bir azrail gökyüzüne dönüyordu ...
" her mazlum insan gün gelir bir gün bir çirkefin hem kaderi hem azraili olur "
Mert Yiðitcan
23 aralýk 2016 istanbul