Yüzüm toz duman, kuþlarýn ürkekliði var üzerimde Çok aradým ama bulamadým kendimi, kaybettiðim yerde Bir serçe kadardý ömrüm Ben böyle sevdim Bilerek bir karýncayý dahi incitmedim.
Bir gönül yarasýsýn kalbinde uyuyorum Derdimi anlatacak dil bulamýyorum Hep yanlýþ baharlarda çiçek açýyor Ýliklerime kadar ayaz yiyorum.
Yemediðim tekme kalmadý okumadýðým kitap Öðrendim Ateþ nasýl Donar su nasýl yanarmýþ Gönül hasretinden nasýl aðlarmýþ
Bin yýl ömrüm gitti, bin tel saçým beyazladý Artýk fazla zamaným yok, hissediyorum Yine de her sabah gökyüzüne bakýyor, martýlarý izliyor Derin derin nefes alýyor, Gülümsüyor Ve Yaþýyorum diyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KATRE-İ SEVDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.