hakikaten bir küp gibisiniz yeþilden.
üzerime,
tarçýn kabuklarý dökülüyoruz.
nükseder evrim.
bir bakarsýn küçümüþ
gökyüzü.
çember
bir çember
yine çember
dön dolaþ,
kör atlar topraðýna vur bakýþýný.
bir gölge öldürüp
halesinde titrek,
metruk.
güz yaðmurlarýný hatýrsa,
her bir nesne kayýyorken.
ve bu dar
alýþlarýný býrakýp bir köþede
bana hayatý baðýþla
dememek için
kapanýyorum cüsseme.
onuma yýlýk
sözüme üþük
bin ritimce kesik
kapýsýz penceremden kaçýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.