O KADIN
Uzaklara bakýp, denize nazýr
Hayale dalýp da, gidiyor kadýn…
Þiir tadýnda çay, içmeye hazýr
Kendini salýp da, gidiyor kadýn…
Hayat sahnesinde, bir mazi olmuþ
Eski anýlarda, hüzünleri bulmuþ
Kader bu ya! Ömrün, deminde solmuþ
Yýllarý silip de, gidiyor kadýn…
Nice zaman hasret, kalmýþ yurduna
Hüsraný eklemiþ, gönül derdine
Hiç bakmadan, merak edip, ardýna
Vuslatý çalýp da, gidiyor kadýn…
Ýkinci bir bahar, belki de asýr
Artýk onun, bir aþk, kalbinde nasýr
Bahtýna doðmamýþ, ümide esir
Her þeyi bilip de, gidiyor kadýn…
Kâbusundan, uyanmalý, rüyanýn
Gitmektense, hep peþinden, hülyanýn
Anasýný satýp, yalan dünyanýn
Herkese gülüp de, gidiyor kadýn…
Ecel gelince ruh, çýkar bu candan
Kurtuluþu yok ki acý bir sondan
Sevdikleri bile, mahrumdur ondan
Bir ölüm alýp da, gidiyor kadýn…
Bu yalnýzlýðýna, heyecan katmýþ
Her türlü kederi, içinden atmýþ
En güzel duyguyu, yürekte tatmýþ
Vefa’da kalýp da, gidiyor kadýn…
22. 12. 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.