Sevgilim dedim bir kere, Yüreðimden öpen dudaða; Göz göze bakýþmasak da Sevgilimdir hala…
Yürümesini öðrenemeyen aþk, Alp daðlarýndan esen Toros rüzgârý, Karadeniz’de yüreðe düþtü. Bu yüzden müebbet yedim. Hasret yazgýlý kaderle, Hücreye kapattýlar beni
Geceye suskun bakan yýldýzlar Sessiz gidip sessiz dönerlerdi geriye. Özletmezlerdi kendilerini. Bu yüzden anlayamadým belki; Suskunluðun da ayrýlýk olduðunu(!)
Aþk topraða düþtüðünde Kalbi kýrýlýr ruhun, Gözleri açýktýr her daim. Dökülür ortaya, ne varsa Yaþanmýþ ve yaþanacak aþka dair; Mahþer yerinde ortalýða düþmüþ, Sevdiðini ararken þair…
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.