ölmek deniz deðildir yanmak ateþ hiç deðil ateþ olup denize eðilmekmiþ aþk ile ölmek…
geceme üzüm ayazýma hüzündür þarabýn günahý yokluðunun belasýyla besleniyor paranoya aklým ipe vuruldu bir kere baharý yüreðimin celladý aþk olan þiirlerden aðýr aksak geçiyorum
oysa...dost bilmiþtim yaðmur kokan mevsimleri ellerim tuzdan nasýr, parmaklarým buzdan mavi gözlerine iskele kurdum, göðsüme liman bir tutam düþ sürsem dudaðýna öper misin beni bin tutam uykusuzluðumdan
ateþi suya böldüm tutuþmayýnca aþk ile baðlarým üþüdü þarabýn kekremsi hüznü susarak içmenin tam da vaktidir belki de suya yansýyan bir geceyi daha içerken gözlerin…
ilhanaþýcýaralýkikibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.