Gün biter güneþ dönmez Baþlar kara kabuslar Gün baþlar yýldýzlar gelmez Bitmez günün aydýnlýðý Gitmez üzerimden korkular Ey sen güzel gözlü meleðim Bilirmisin ki hasretinin kahrýný dost edinmiþ yüreðim Ellerim soðukla bir bütün donmuþ ümitlere sarýlý bedenim Gamzeli bakýþlarýný hapsetmiþ gözlerim Ellerine muhtaçken nasýl kýskanýlmaz Deðdiði yere gül kokusu býrakan tenin Baktýðý yere nur vuran gözleri nasýl özlemem Bakýþýna muhtacým tel tel düðümleniyor nefesim
Bilsen ki ömrüm feda bir dakika seninle olmaya Bilsen ki can yok ruhta Duysan ki konuþan ben deðilim Olsa ki görsem seni sonum olsa Son gördüðüm sen olsan Yaðmurlar yaksa beni Yeter ki gelen sen ol Ölüm ol sonum ol topraðým ol
SENÝ ÇOK SEVÝYORUM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadirsaydan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.