BOŞ KALMIŞ

Sonbaharýn hüznü çökmüþ daðlara
Yayladan göçülmüþ yollar boþ kalmýþ
Bülbüller de veda etmiþ baðlara
Dökülmüþ yapraklar dallar boþ kalmýþ

Öksüz yetim gibi çoban pýnarý
Çiçekten çiçeðe gezmiyor arý
Kimisi gurbete yollamýþ yari
Sevgiyle sarýlan kollar boþ kalmýþ

Yel estikçe hu çekiyor tepeler
Çayýrlarda gezmez olmuþ körpeler
Yamaçlara yaðmur gýcý serpeler
Ördekler konmuyor göller boþ kalmýþ

Zirvelere baðdaþ kurarken duman
Ýçimde inliyor bir dertli keman
Gariplik içime iþliyor yaman
Varýp gezdim bizim eller boþ kalmýþ.

Kapýlara mühür olmuþ vedalar
Hasret ile dolmuþ viran odalar
Kul Hakký’yým nerde eski sevdalar
Leyla Mecnun gitmiþ çöller boþ kalmýþ

Sosyal Medyada Paylaşın: