Gönül inceden sýzlar, kararýr sanki her yer Sualler hücum eder gün geceye dönünce Sahipsiz kalmýþ gibi duygular isyan eder Siyah örtü kaplanýr tüm ýþýklar sönünce
Güneþ üzgünce batar veda ederek güne Sanki günü sürükler peþi sýra sürgüne Karanlýk bir tül gibi boyanýrken hüzüne Efkârlarýn toplanýr, tüm ýþýklar sönünce.
Sokak lambalarýyla aydýnlanýrken yüzün Ellerin ceplerinde yollarý sarar hüzün Kayan bir yýldýz gibi geçip giden gündüzün Vebali hesaplanýr tüm ýþýklar sönünce
Öyle sessiz bakarsýn âlemin güruhuna Yoldaþ olmak istersin gecenin mecruhuna Yarým kalmýþ hayaller, sükût eden ruhuna Býçak gibi saplanýr tüm ýþýklar sönünce
Ay yavaþça belirir gecenin ortasýnda Bir hüzzam türkü baþlar bestenin notasýnda Bir göz, bir ses ararsýn yalnýzlýk kýtasýnda Düþlerin mihraplanýr, tüm ýþýklar sönünce
Ardýndan alýþýrsýn, hisler normale döner Bulutlarla beraber hayallerinde söner Benliðin savaþýnda þehit düþerken son er Yüreðin türablanýr tüm ýþýklar sönünce
EMÝN ZEYBEK 26 Kasým 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
sözlerinahengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.