Ve Dumrul tükeniyordu
Hem kendi ve hayalleri
Hem ömrü ve ümitleri tükeniyordu
Uçup giden umutlardan
Tutunacak tek bir dal kalmýþtý
O elâ gözlü dað yürekli kadýnýn sevdasý
Bu sevda ki
Ýzin vermezdi Azrail"in almasýna Dumrul"un canýný
Yine de bir yaný iyice korkmaya baþlamýþtý
Arada dikleþirken omuzlarý
Ya o da vermezse derken
Yiðitliðine helal getirircesine çöküyordu
Þimdi Azrail"le yanyana yürüyordu
O içi koyu kara çukur gözlere
Artýk bakmaktan daha az korkuyordu
Az sonra ya içine düþecekti
Ya da yari bu karanlýðýn tadýna bakacaktý
Azrail"in gerçekten güzelmiþ dediði
Elâ gözlü güzel
Görünce Dumrul"u tüm varlýðýyla ürperdi
Önceki yenilgilerden mi
Yoksa sevildiði kadar sevmediðinden mi
Aslýnda hakký olmadýðýndan mý bilinmez
Bu sefer söyleyemiyordu söyleyeceklerini
Güzeller güzeli yüzüne ifadesiz bakarken
Döndürdü durdu sözlerini
Kendinin yaþamasý uðruna
Yârine sunduðu ölüm etrafýnda
Bir müddet içini dinledi sevdalýsý
Ýfadesiz yüzünde kýrgýnlýk kol gezmeye baþladý
Artýk engel olmadan içinin yansýmalarýna
Bir destana yol olmak için dudaklarý aralandý
Seni senin beni sevmediðini bile bile sevdim
Yanýmdayken sarýlýrken öperken bile
Uzaklýðýna aldýrmadan
Köpründen yiðitlerinden arta kalan
O kýsacýk zamanlara içerlemeden
Birgün benim olacaðýný zannederek sevdim
Süresini bilmediðim bekleyiþlerle bekledim
Gürzün okun býçaðýn ya da su içtiðin testin
Olmak istedim ara ara
Seni daha çok görmek uðruna
Her geliþinin ardýna gidiþler ekledin
Yine de kýzmadým sana
Hayallerim var sana dair sana baðladýðým
Birgün gerçekleþeceðini sandýðým
Ucuna ömür baðladýðým hayaller
Bana biçtiðin uzaklýkta bekledim seni
Ya gördün ya da bilmedin
Yine de köprünün baþýna gelip de
Kendime istemedim seni
Eþitsizliði sende öðrendim
Sevdiðimce sevilmemenin eþitsizliðini
Sen beni hiç mutlu etmemiþken
Mutsuz ediþini bile sevdim
Sevgimi aþkýmý sabrýmý
Ve hatta daha ne kadar bekleyeceðimi bilmeden
Gençliðimi verdim sana
Þimdi de o döndürüp durduðun sözlerini
Canýný istiyorum demeye getiriyorsun
Peki soruyorum Deli Dumrul"um
Reva mý bu bana
Bensiz bir ömür mü düþlediðin
Benden aldýðýn canla
Baþkalarýyla sürmeyi hayalettiðin bir ömür mü
Kendin için
Bitmeyen iþlerin için istiyorsun canýmý
Benim uðruma öl deseydin düþünmezdim
Benim için öl diyorsun bu ikisi ayný mý
Sen canýmda saklýsýn onu veremem
Umutlarýmý istiyorsun
Senimi istiyorsun
Üzgünüm bomboþ ölemem
Öylece kalmýþtý olduðu yerde Dumrul
Seveni çoktu da ne diye ölüyordu
Sevilmekten sevmeye mi fýrsat bulamamýþtý
Her neyse olup biten gerçek þuydu
Azrail"in ellerindeydi bedeni sýra ruhuna gelmiþti
Artýk itirazsýz canýný verecekti
Sarýldý sevdiðine özür dilercesine
Hem yalnýz býraktýðý için
Hem ona gereken deðeri vermediði için
Azrail þimdiye dek izlemiþti
Dumrul"u diðer gözlerin ýþýðýnda
Aslýnda korkarken bile ölümden ne kadar da cesurdu
Son ana kadar çabalamýþtý da ölüme paye vermiyordu
Çimenlerin dansý arasýnda bir tepeye çýktýlar
Artýk zaman dolmuþ karanlýða teslim olmuþtu mekan
Baktý Dumrul dünyayý son kez içine çizmek istercesine
Ve dönüp açtý göðsünü canýmý burdan al dercesine
Hiç ayýrmadan gözlerini Azrail"in koyu karalýðýna bakýyordu
Ne zaman karar vermiþti Azrail
Bu caný listesine ölü olarak eklememeye bilmiyordu
Ama Dumrul da ölmeyeceðini bilmezken
Bu hem Dumrul"a hem Azrail"e bir oyundu...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.