Yalnýzlarýn yalnýzlýklarý kadar , Dünyanýn boþluklarý var . O boþluklarla yeri dolmayan onlar , Sonsuzluða gidemeyen onsuzlar ... Her boþluðun yerini alan anlamlar , Yokluðunda bulmaya çalýþtýðým kocaman manalar ... Her birinin adý belli ; Olmaz olasýca yalnýzlýklar ... Aslýnda yok yere yaþanýlan yanlýþlýklar ! Adý dünya yaþanmýþlýklar ya da yaþanamayanlar ... Her birinde geçen zaman , Her defasýnda biraz daha ölüme yakýn ! Biraz daha caný yanmýþ ; Hep bir kenara býrakýlmýþ ; Mutluluklar ...
Acýyla birlikte zamana býrakýlmýþ anýlar ... Özlemle kavrulmuþ hasrete dem vuranlar , Suskun yüreklerde canlandý özlemler ... Düþlerimde hayat bulan bir sen , Ama düþlerimden düþmek bilmeyen , Hep bir sen ...
Hasret adýný alýr aþk diye , Kalp aþký besler yar diye ... Ve , Her kalp , baþka bir kalbi yaþatýr gönlünde , Aþk olsun diye ... Fakat aþk acýya dönüþtüðü zaman mutluluk deðildir yürekte ...
Lakin terketmek de aþk iþi deðildir , Herþeyin sonu olduðunu bile bile ...
Sevgiyi anlatan cümlelerin bile bir sonu yazýlabilirken ; Hikayeler de bile ; Sonunu bulamadýðým þiirimin adýdýr , Hep SEN ve BEN ...
Seda Koçak / Sedacet-i kelam Sosyal Medyada Paylaşın:
Sedacet-i kelâm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.