VASİYET (204)

VASÝYET (204)

Ölecek bir insan varsa
Oda muhakkak ki benim.
Þaliden baþka kumaþtan
Olmasýn benim kefenim.

Mezarýmýn baþ ucunda
Olsun benim taþ heykelim.
Üzerimdeki toprak da
Açsýn çiçekli güllerim.

Benim sesim hep çýnlasýn.
Gurbette ve sýlalarda.
Hatýralarým okunsun.
Hem þehirde hem daðlarda.

Hazýr o hatýralarým.
Okunsa benim adýmda.
Ýþte o vakit uyurum.
Rahatça toprak altýnda.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, 24/05/1970 Pazar
Yayýn : 20/12/2016 Salý
www.edebiyatdefteri.com/siir/1066501/

Þiirin Hikayesi :
Ortaokul 3.cü sýnýfta yazdýðým bir þiirim.

Sosyal Medyada Paylaşın: