EBECİK

EBECÝK

Sen gittin gideli kalmadý tadým
Yaþam heyecaný bitti ebecik
Adýný andýkça rahmetle yâdým
Þuramý bir sancý tutu ebecik

Sen hani, býrakýp gidince haný
Býraktýk ekmeyi kestik harmaný
Çoluðun, çocuðun et çekti caný
Çil horoz son defa öttü ebecik

Kuyruksuz koyunun öldü ikizi
Bir altýn etmedi vallah sekizi
Sorma, keçilerle ala öküzü
Onlarda kumarda battý ebecik

Dediler evlilik sanattýr sanat
Açýldý sýrtýmda beþ metre kanat
Otuzundan sonra aldým bir avrat
Varýmý, yoðumu yuttu ebecik

Dünya’yý sorarsan tam bir curcuna
Kefil olmuyorlar fakýr borcuna
Ay, yüzyýlda girmiþ züðürt burcuna
O da gelip bana çattý ebecik

Aþiret gurbette ekmek peþinde
Her birinin hasret yanar döþünde
Selam yok, sabah yok herkes iþinde
Felek hepimizi güttü ebecik

Âlem ateþ alsa týnmazdým evvel
Mürekkep suyuyla yunmazdým evvel
Dünya fani derdin kanmazdým evvel
Hayat bizleri de üttü ebecik

Katmer, katmer sarýp dürdüðün ekmek
Üstüne tereyað sürdüðün ekmek
Yavrum diye, diye verdiðin ekmek
Seninle birlikte gitti ebecik

Çiftcim kadir kýymet bilsin istedim
Kokun ötelerden gelsin istedim
Gül yüzün birazcýk gülsün istedim
Hasretin burnum da tüttü ebecik

Ahmet Çiftci 03-12-2016




Sosyal Medyada Paylaşın: