EY OĞUL

EY OÐUL!...

Vurulursun Ey Oðul!...
Bir kahpenin pususunda.
Can verir düþersin topraða,
Senin bedenin, ananýn ayaðý üþür.

Vururlar seni Ey Oðul!...
Kalleþler sýrtýnda.
Yüreðinde hayaller yarým kalýr,
Senin kanýn, ananýn göz yaþý akar.

Çalarlar hayallerine Ey Oðul!
Vatan nöbetinde bir kurþunla.
Gençliðin yarým evladýn yetim kalýr.
Senin gözün, Ananýn yarasý kapanmaz.

Yakarlar can evinde Ey Oðlu!...
Sonra bir Albayrak’la törene katýlýrsýn.
Adýn bir tabeleda parkta sokakta yaþatýlýr.
Senin gençliðini, YAR’inin YAR’ini alýrlar.

Bir acý Siren çalar Ey Oðul!...
Evinin önünde …
Hastanede bakmayan doktor bakar anana, babana,
Bir el tutar babanýn elini…
Ananýn ayaðý çýplak, evin sývasýz…
Evlatlarýn kalýrken yuvasýz…
Haykýrýr binler Þehitler Ölmez…
Ölen seninle birlikte benim Oðul…


Þenol Köksal 18.12.2016

Yeter !. Dursun bu hayasýzca akýn
Yeter !.

Sosyal Medyada Paylaşın: