unutkanlık
ah bu unutma illeti
bir kere yapýþtý mý insanýn yakasýna
býrakmýyor bir daha ..
önce küçük þeyleri unutmakla baþlýyorsun iþe
sonra büyük þeyleri unutuyorsun git gide
mesela,insanlar hangi sebeplerden mutlu olurlardý
onu bile unuttum ben...
en son tahta kurumuzun çýkarttýðý sesten,
mutlu olduðumu hatýrlýyorum
bakýmsýz köy evimizin tahta tabanýndan gelen,
onun yaþama sevincini müjdeleyen.
ha sonra anlamýþtýk
bu seslerin tahta kurusundan deðilde
daha büyük bir kemirgenden geldiðini
mutluluðum kabusa dönüþmüþtü
ama neyse,bu ayrý konu
unutmazsam anlatýrým size,baþka bir zaman
þimdi,
nerde kalmýþtýk sahi?
ahah,
unutma illeti demiþtim deðil mi en son
belkide isimlendirmek gerekiyor unutmamak için
çare bu belkide
bak,yüzyýl geçti neredeyse üzerinden
fizik öðretmenimiz kes dört pide demiþti de
bir formülden bahsederken
her þeyi unuttum da bi bu formülü unutmadým ya ben....
yok yok,
umudumu kuþlarýn yuvaya döndüðü mevsime baðladým ben
belki bir umut,belki bir ümit
çýkmadýk candan umut kesilmezmiþ ya hani,iþte o misal...
o mevsim geldiðinde
bende,bir kuþun kanadýnda tekrar dünyaya gelirsem eðer
kuþ beynimi zorlayýp,
hatýrlayacaðým insanlarýn hangi sebeplerden mutlu olduklarýný
mutlu olacaðým sonra da,bir daha unutmamak üzere
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.