Nefsin mi Gülecek
Can...
Beni öldürmen
Ne ifade edecek, nefsin mi gülecek
Yaþadýðýný zanneden ben, zaten ölümle yüzleþecek
Öldürmen senin felahýn olacaksa, ecel yanýndaysa ten biçilecek
Hangi kefeni giydirirsen giydir, matem ruhuma, kalbime, vicdanýma aman vermeyecek
Her gün binlerce Müslüman, masum insan katledilirken benim nefsim için, keyfim için yaþamam zaten bana bedel ödetecek
Mevla...
Elbette kerimdir
Ýnsanda, akýl ancak bilgi ile muteberdir
Fikri olamayan hakikati nasýl fark edecektir
Azim ve muhakeme, ihlas insana tekamül etmek için zarurettir
Hissiyat ne güzeldir, lakin aklýn, tecrübenin, basiretin önüne geçmemelidir
Zan ve zafiyet bunun için hazýrda beklemektedir, nefis açgözlü ve tatmin olmayan dürtüdür
Ümmetin...
Baþýnda bin bir bela
Ders alýnmazsa yaþanýr elbet bir kez daha
Tarihine hor bakan, akidesine sahip çýkmayan için miydi sayýsýz þüheda
Uyuþup kalan, önüne konaný nimet sanan, her fýrsatta uyutulan yeniden yaþýyor kerbela
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.