sahi,ölmek nasýl bir þey bilirmisin þu sol yanýn var ya çarpmýyor artýk, kesiliyor sesi.. sonra gözleri ölüyor insanýn ölüm hüznünün,aslýnda çok önce gelip yerleþtiði, masum bakýþlý gözleri... tek bir damla yaþ olup, süzülüyor,koskoca bir ömür göz pýnarlarýndan ellerin,ayaklarýn buz kesiliyor sonrada sanki hiç baharý görmemiþ gibi... bir tek ruhu ve hafýzasý ölmüyor insanýn acý çekmeye devam ediyor her ikisi de unutulmuyor ölüm, sadece,unutmuþ gibi yapýyorsun sen duruyorsun diye hayatta durmuyor çünkü....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.