Akla her düþtüðünde sýklaþýrsa nefesler Ýlk aþkýn yangýnýna tutuldunuz demektir Seni garip meçhule çaðýrýyorsa sesler Aþk denen canavara yutuldunuz demektir
Ana sütü kadar can, ana sütünce helal! Ýlk aþk ilk nefes gibi, nefeslendikçe yakar, Acemi gönüllerde; bu en tatlý ihtilal Bir yanardað misali gözeden kalbe akar
Ýlk aþk su kadar aziz, yaðmurdan bereketli Topraðýn beklediði gibi beklenirsiniz Düþler geceye baskýn, hayaller hareketli Bir düþün ortasýna birden eklenirsiniz
Demeyin aþk nedir ki, akýl her þeyden üstün(!) Aþk bacayý sardý mý, en akýllý us susar Hiçbir þey anlamazsýn; kime, ne zaman küstün Ýlk aþkýn karþýsýnda kükreyen aslan pusar
Coþari, bu ilk aþký ay sorar, peri sorar Ýlk aþk, alev gibidir, avuçlarda tutulmaz Bu yangýnýn külleri bile maziyi yorar Bin kez âþýk olsan da ilk aþklar unutulmaz
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.