DÜNYA ONLARIN AHİRET BİZİM

DÜNYA ONLARIN AHÝRET BÝZÝM
Ademoðlu için sadece bir paye
Nedir, dünya hayatýnda esas gaye?
Bakýn, iþte, Efendimizle yaþanmýþ;
Asr-ý Saadetten güzel bir hikâye…

O’nu arýyor o gün, Hazreti Ömer
Evinde uyuduðunu söylediler
Ýzin isteyerek içeriye girdi
Sade bir ev; ne kilim var, ne de minder!

Yerde incecik bir hasýr duruyordu
Peygamberimiz üstünde uyuyordu
Hazreti Ömer’in o an için kalbi;
Merhametle coþarak, sarsýlýyordu

Koca Ömer; haline çok üzülmüþtü
Duygulanmýþ, dudaklarý büzülmüþtü
Buðulanan gözlerinden yaþlar akýp
Sakalýndan aþaðýya süzülmüþtü

Hýçkýrýk sesine uyanan Peygamber;
Sordu ona: “Nedir bu halin, Ey Ömer?”
Gördüklerim beni benden alýp gitti;
Reva mýdýr sana, bu hazin haller?

Ýslam ile þereflenen bu asýrda
Kisralar, Kayserler yaþarken kasýrda
Olacak iþ midir bu, ya Rasulallah?
Habibullahsýn, uyuyorsun hasýrda!

Hasýrýn tüm izleri çýkmýþ tenine,
Yansýmýþ hem yüzüne, hem bedenine.
Biz de sana saraylar yapalým dedik!
Kabul etmiyorsun; bilmem, nedeni ne!

Dünya geçicidir, ey Hattabýn oðlu!
Bir gün alýp da, vermemek var soluðu
Her nefis ölümü tadacak mutlaka;
Býrakýp gidecek, çoluðu çocuðu

Boþ ver, onlarýn hazineleri dolsun!
Bizim halimiz iyidir, böyle kalsýn!
Sen ki, Allah yolunda güzel bir kulsun;
“Ýstemez misin, ya Ömer!”
Dünya, onlarýn; ahiret, bizim olsun!

Mustafa Gül (Hamdi)
(13.12.2016)

Sosyal Medyada Paylaşın: