Tertemiz bir sudur sanki, çaðýl çaðýl çaðlayan,
Tazecik bir gül fidaný, bak gülerken, aðlayan.
Gözleri ki, mavi mavi, pýrýl pýrýl bir deniz...
Yüreðiyse, sevgi dolu ve kar gibi lekesiz..
Bakýþlarý körpe kuzu, mahsun bakýp, meleyen,
Sevgi ile atan kalbi, güzellikler eleyen.
Yürekten bir güven duysa, sarýlýr dört eliyle,
Kanat gersen coþup taþar, sana sevgi seliyle.
Tombul minik elleriyle uzatýyor umutlar,
Gülüþünde çiçek açar, gözlerinde bulutlar.
Arkadaþý, can yoldaþý belki yavru bir köpek,
Bir kedicik okþadýðý, yumuþacýk bir ipek...
Iþýl ýþýl gözlerine bakan görür sevgiyi,
Ýlgi göster, birazcýk sev, sonra dinle övgüyü.
Hiç bilmez ki bir kötülük, ne de duyar piþmanlýk,
Sözlüðünde yoktur onun, ne kin, ne de düþmanlýk.
Barýndýrmaz yüreðinde ne gam, ne de kaygýyý,
Bu tertemiz yürek þimdi hak etmez mý saygýyý?
Diz çöküp de gözlerini seyredeyim yakýndan,
Bak gözlerim kamaþýyor, pak alnýnýn akýndan...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.