Biricik sevdiceðim ey benim ilk göz aðrým Kalbimde yanan ateþ nasýl özledim bilsen Yokluðunda periþan sýzlar günbegün baðrým Ruhuma doðan güneþ inan sensin yalnýz sen
Gündüzleri gözümde geceleri düþümde Her öðünde yanýmda ekmeðimde aþýmda Sevdadan delilenen þu dumanlý baþýmda Dünya nimetine eþ alnýma konan busen
Tadý kalmadý þehrin ýssýz arka sokaklar Bad-ý sabah eserken kýzýl deðil þafaklar Yetti artýk diyerek sona erse firaklar Gelip olsan sadýk eþ ya da bana gel desen
Ýçimden bir ses der ki sabret yüreðim sabret Kýþýn sonu bahardýr elbet biter bu hasret Sevgimizin yerini almasýn asla nefret Yazmasýn bacý kardeþ aþkýmýza mizansen
Sen bana pervane ol ben ateþ yanalým gel Hiç kimse olamaz yar bu asil aþka engel Bizi bizden ayýrýr bilesin ancak ecel Biter hayatla güreþ sam rüzgarýdýr esen
HASAN YILMAZ. 15/12/2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.