yosun tutmuþ zamanlarý
parlak fayanslarý.
neden mi,
umuma açýlmýþ olmalý
zamanlardan sonra..
miktar evvel
tekine kýrmýzý tekine siyah pabuçlarýný..
çýkýyor tahta basamaklarý.
yola devam.
üst kuþaklar baþsýz kazsýz býrakýrlar mý ki bizi,
dedim içimden.
ben zaten hep içimden.
o zaman da korkular belirir mi
yanaklarýmýzda
biz yaþ alýnca
sahipsiz kazlar gibi..
ne acý.
bizim tepelik canlanýr da çoðun usumda,
yine o vakitlerden bir vakit.
bu sebepten.
annem,
benim annem öper taþlarý
aðlaya aðlaya.
babamý ise gözlemlemedim hiç.
teyzeme lahit olmuþken öykündüm.
hatta o yollarý o sahne için teptiðimi bilmezler.
bilmezler,
ben öykünürüm.
arayýþlarým hep bunun içindir
benim.
fakat düþününce bilemedim,
o akþamlar annem mi olurum
yoksa mý teyzem?
ne acý.
umuma kapalý bir sancý.
irkilir gençliðimde
biri pabuçsuz
kazsýz baþlar gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.