sürgünde
göçüp giden telli turna misali
döndüm pervane bir divane gibi
kaderim tecellim yazgým hepsi
birlik oldu ben kaldým sürgünde
biçareyim derman benden uzakta
bir ayaðým burda diyeri toprakta
durmak zor bu dertlerle ayakta
acýlar bir oldu ben kaldým sürgünde
sevda hasretle büküldü boynum
nasip olmadý yar ile su bir yudum
zalimler gülerken bense mazlum
zülüm bir oldu ben kaldým sürgünde
yýlmaz bülbül divane...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.