YALNIZ AĞLARSIN

Bir gün baðrýný acýlar,
Delerken yalnýz aðlarsýn.
Gözyaþýný yabancýlar,
Silerken yalnýz aðlarsýn

Gark oldukça hayaline,
Hayra yorar, meal’ine
Aðlanacak ahvaline,
Gülerken yalnýz aðlarsýn.

Ne zor þeymiþ yitirilmek,
Bir söz ile bitirilmek..
Acýlarý ilmek, ilmek,
Ýlerken yalnýz aðlarsýn

Bilmese de kýymetini,
Dünürsün iffetini,
Býçak gibi nefretini,
Bilerken yalnýz aðlarsýn.

Zehri döküp bardaðýna,
Deðdirirken dudaðýna,
Hüsraný kundaðýna,
Belerken yalnýz aðlarsýn.

Hýrsýn karartýr ufkunu,
Öfken kamçýlar kuþkunu.
Kabuslarýn kan uykunu,
Bölerken yalnýz aðlarsýn

Hatýralar depreþince,
Bir de mazi kalkar linçe!
Düþlerini ince, ince,
Elerken yalnýz aðlarsýn.

YAÞ der; nasýl bir soyluluk,
Halin bitkin rengin soluk,
Mutsuz edene mutluluk,
Dilerken yalnýz aðlarsýn.
08.12.2016



Sosyal Medyada Paylaşın: