AĞLATTIN BENİ
Beni benden alan gözlerin var ya,
Göz deðil sahrada sanki bir derya,
Yürürken yollarda kurarým hülya,
Ne yazýk sonunda aðlattýn beni.
Anlamadým neydi gitme nedenin,
Alev gibi yanýp durur bedenim.
Nedense dertlerden kurtulmaz serim,
Ne yazýk sonunda sýzlattýn beni.
Her gün içim sýzlar güneþ doðarken,
Uyku bana haram kalkarým erken,
Aðlar oldum oysa her gün gülerken,
Ne yazýk içimi daðlattýn benim.
Kýna yak eline ben ölüyorum,
Piþman olacaksýn hep biliyorum,
Ýnan ki güzelim çok seviyorum,
Ne yazýk sonunda sýzlattýn beni.
Bardaðý taþýran son damla neydi,
Sesini duymak dünyaya deðdi,
Yok olup gidiþin boynumu eðdi,
Ne yazýk sonunda aðlattýn beni.
Uzaktan uzaða bakýþýn yeter,
Özledim kokunu burnumda tüter,
Senden ayrýlmak zor ölümden beter,
Ne yazýk sonunda sýzlattýn beni.
Bütün hayalleri yele savurdun,
Küle ettin ciðerim içim kavurdun,
Söyle yayla gülü huzur mu buldun,
Ne yazýk ki bana kara baðlattýn.
25.11.2016/AHMET ACAR
TEÞEKKÜR:
Þiirimi güzel sesi ve yorumuyla okuyan
Kýymetli þair arkadaþým Celal Keklikçi Bey’e
Çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.