Avuçlarýmýn arasýndan Kayýp gidiyor hayat Engel olamýyorum Çok vaktim yok biliyorum Sanki hiç gitmeyecekmiþim gibi Sevdim Seni… Hiçbir þeyi takmadým kafama Düþtükten sonra bile ayaða kalkýp Saðlam basmayý öðrendim Aðladým belli etmedim Sevdim inkâr etmedim Omuzlarýma binen yükler Belimi büktü bir of demedim Dönüp bakýnca geçmiþime Az ama öz yaþadým Piþman olmadým Ama… Mutlu da olmadým
Sonra… Güneþ bir baþka doðdu Kaz daðýnýn ardýndan Sen göründün o anda Uzaklardan Hayatýma geliþin Kalbime giriþin ani oldu Eksik dediðim mutluluk testim Sayende doldukça doldu Ýnan bana kalbim Ýlk defa mutlu oldu
Þimdi mecburen Ceketimi alýp gidiyorum ya Yanýma senin sevgini aldým Birde yalnýzlýðýmýn koluna girdim Onu götürüyorum
Üzülme!... Avuçlarýmý sana býraktým Birde çok sevdiðin gamzeli gülüþlerimi Sýcak öpücüklerim, Çekmecenin üst rafýnda tertemiz duruyor Ýhtiyacýn olursa, oradalar haberin olsun
Ben mi? nerdeyim Ben seni; Bir daha asla kaybetmeyeceðim Durakta bekliyorum Geç kalma olur mu? Seni Çok Seviyorum
Nuran KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
aleynur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.