GÜNEŞİN ÖPÜŞLERİ

GÜNEÞÝN ÖPÜÞLERÝ

Hazin bir kanlý gece, yine yurdumda terör,
Yine Ýstanbul’da kan, þehit, yaralý hasta
Lânet olsun, her yere tünemiþ namert, nankör
Beþiktaþ’ta patlama, canlar yitmiþ genç yaþta
Bu ne terör sarmalý, vatandaþ her gün yasta.

Süregelen bir dert bu, neyle, nasýl onanýr
Her gün ocaklar söner, bu düðümü kim çözsün
Dirim, mutluluk varken, dirlik kanla boyanýr
Ýnsanca yaþamanýn ilkesini kim yazsýn!
Ölüme kesmiþ zaman, topraðý kimler kazsýn…

Terör gizli bir savaþ, karanlýk, dipsiz kuyu
Dostluk kardeþlik bilmez, parçalar çarkýn diþi
Hýrs, kin, ego zalimlik, edinmiþ kötü huyu
Çocuk, yetiþkin, yaþlý, cana kýyar anarþi!
Mevlana’dan, Yunus’tan ne bilsin hain vahþi.

Nerede Cumhuriyet, aydýnlýk dolu günler
Ey, acýmasýz vurgun; döngü galip gelecek.
Bahar, kýþý sonlarken, filizlenir sürgünler
Barýþla öter kuþlar, sevgiyle açar çiçek…
Yarýndan tezi yok: Ulusun yüzü gülecek.

Güneþin öpüþleri, uyandýrsýn toplumu
Bu düzen böyle gitmez, aþk küllerinden doðar
Dayanýþma ateþi, tutuþturur devrimi
Birlikten doðar kuvvet, tüm düþmanlarý boðar.
Diren Türkiye’m diren, barýþtýr tek anahtar.

Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın: