YOLDAYIM BABA

Sen gittin gideli gülmüyor yüzüm
Bilsen ki ne garip haldayým baba
Hasretin çöktükçe yanýyor özüm
Garip kuþlar gibi daldayým baba

Daha sensiz kaç sabaha uyanam
Gurbet elde kime derdimi yanam
Hangi gölgelere varýp dayanam
Ben kendi kendime duldayým baba

Aklýma geldikçe þirin köylerim
Hayalinle dertli dertli söylerim
Varýr yaylalarý sensiz yaylarým
Aktaþ’ýn Kýzýlda Çal’dayým baba

Karatepe Çal daðýna bakýyor,
Yine zirvesine duman çöküyor
Kurma daðý hep karþýma çýkýyor
Kavalcý’da Kurugölde’yim baba

Kul Hakký’yým gayrý çýkmýyor sesim
Kalmadý dünyada arzum hevesim
Birer birer tükeniyor nefesim
Ben de geliyorum yoldayým baba
Sosyal Medyada Paylaşın: