kırılganım

benim ki bir kýrýlganlýk hikayesi, taþ bastým yüreðime
yaþamak için gayen varsa, güven duymalýsýn kendine
bulutlar keyfe keder oldu, gönlüm sýrýlsýklam yaðmurda
özlemlerim çiçek açtýrýr , hayallerim asýlý gök kuþaðýnda.

bir gün veda edeceðiz gönül gözüyle
ölümün keþif kollarý, gözler yolumuzu
insan,insanca olabilmeli kendi özüyle
bütün kir ve pastan, kurtarmak ruhumuzu

ne zaman yazmak istesem kalem ürperir
ve dokunur yüreðime sýzlanýr mürekkebim
mazisini unutanlar var bin bir maskeyle
bazen, aynaya bakýp soruyorum; ben kimim?

herkes kendi cihetinden hissiyatý gereði
yazar çizer konuþur, mesaj verir kendine
benim mi, sanki bir dað oturmuþ sineme
sözüm geçmez nefsime, anlatamam kendime

bir toplumda kaybolmuþsa asli deðerler
ayaklar baþ olmuþsa baþlar ayak altýnda
tavuk ölümünden ucuzsa insana ölümler
çiçekler kurumuþ demektir kalbin daðýnda?
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: