Eski mýsralarýmda, sadece hüzün vardý
Karanlýðýn rahmini, bir zaviye kýlmýþtým
Mazim de hayallere, mutluluða duvardý
Öyle ki rüyalardan, tiksinip sýkýlmýþtým
Aþkýn nuru nakýþtýr, kulunun simasýnda
Hasretimin sebebi gözlerime görünmen
O kadar âþikârsýn ki varlýk semasýnda
Vallahi boþunadýr perdelere bürünmen
Temaþa ediyorum, sessizce her hâlini
Kâh üzülüyorsun kâh al yanaklý gülsün
Ciddiye alan hiç yok, cemal ve celâlini
Býrak, güzelliðini görmeyenler üzülsün
Bana çiçek, gül verdin, daðlarýn yamacýnda
Kurban olurum Sana, ne güzel armaðanlar!
Söyle ne, ne sunayým, ruhumun miracýnda
Senin lütf u ihsanýn, yaðmur gibi yaðanlar!
Huzuruna varýnca bir sorum vardýr sana:
Beni yarattýðýna birgün oldun mu nâdim?
Hakkýyla kul olmak zor cânân-ý cavidâna
Seni çok seviyorum çok ey yarân-ý kâdim
Senin kadar âþikâr olan yoktur âlemde
Zuhurunu seyrine, gayri doyamýyorum
Zerafetin barizdir açan gülde, lâlemde
Onlarý koparmaya gayri kýyamýyorum
Kelimeler
cânân-ý cavidân:ebedi sevgili
nâdim: piþman
yarân-ý kâdim: eski dost