Acı Gerçek
Her yüze güleni dostum sanýnca,
Yalan sözlerine hep inanýnca,
Dayanamaz oldum caným yanýnca,
Kaybettirdi bana bu iyi niyet.
Bozuldu tutmuyor bir türlü düzen,
Mecnun misali bak ben oldum gezen,
Dünyaya küsüpte canýndan bezen,
Böyle yüklü geldi ödenen diyet.
Saçým beyazladý, döküldü diþim,
Bir türlü rastýna gitmedi iþim,
Bahar seli gibi gözümde yaþým,
Kalmadý saðlýðým, yok ki afiyet.
Ne uzak ne yakýn görüyor gözüm,
Genç yaþýmda kýrk kat kýrýþtý yüzüm,
Bedeni çekmiyor artýk bu dizim,
Derinden sýzlýyor, hem kemik hem et.
Yüzüm gülse bile kan aðlar özüm,
Ýyice karýþtý baharým, yazým,
Kime ne diyeyim bitmeden sözüm,
Beni dinleyecek bulursam þayet.
Bir saða, bir sola þöyle bakýndým,
Dertliye uygun bir tavýr takýndým,
Bunca gam kederden kime yakýndým,
Feleðe ederim ancak þikayet.
ERDEMLÝ-11 Aralýk 2014 Perþembe
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.