Sönmesin Bu Yangın

.
.
Akþamýn nurundan karayý sildim
Beyazlar içinden beyzaya sýrdým
Aydýnlandý gece ýþýkla doldum
Sönmesin bu yangýn ateþe kordum

Çiçeklendi etraf misler saçýldý
Rengarenkti güller aþkla açýldý
Sevgili uðruna serden geçildi
Ýþte böyle düþü hep hayra yordum

Gözyaþým nihayet tebessüm etti
Acýlarým bile dediler yetti
Kýþtan sonra bahar hazaným bitti
Kovdum vesveseyi huzura erdim

Seyrine doyulmaz al karanfilin
Nazlý gelincikle nazik sümbülün
Þarkýsý bitmesin aþýk bülbülün
Aþkýn yollarýna kalbimi serdim

Rüzgâr fýsýldasýn aþk bestesini
Taþlara yazalým ol güftesini
Dinlesin kainat suyun sesini
Hayat cümbüþünde sâr olmak derdim

Yaþamak sevgiyi maksudum benim
Aþkla olacaksa candaki caným
Solmaya razýdýr bedende tenim
Ýnan bu uðurda ömrümü verdim




Sosyal Medyada Paylaşın: