gül tepesinden,
gülden daðlarýna, baktýnmý hiç..?
sýra sýra çamlar
beyaz elbiseler giymiþ.
yeþili, kozalaklarý saklamýþ.
seyrederken; çatýsýz kuþlara,
benzettim kendimi...
bir ben çýplaktým doðada
bir sen yoktun yanýmda
yeþil alabildiðine, doðayý örtmüþ
beyaz da geri kalmamýþ,
yeþili süslemiþ.
süslü püslü bir gelin omuþ...
...bense, yalýn bir izleyici...
kristal gibi parlayan karlar,
gözlerimi aldýlar.
bense zamaný çaldým,
onlardan.
zamansýz zamanlarda
çýplak ayakla yürüdüm.
kara ihanet olmasýn diye.
sana söz vermiþtim
erimeyen kardan adam yapmaya,
ama yapamadým iþte
sen geldin aklýma.
ýlgaz daðlarýna haykýrdým
biliyorum sende duydun
biliyorum ayaklarým çýplak
diye kýzdýn.
ve...biliyorum
karþýlýklý tepelerden,
göz göze geldik.
benim ateþimden,
sisler oluþtu.
senin özleminden,
çamlar sýra sýra eðildi.
selÂmlar öylesine sessizdi ki..?
sanki Ilgaz o anda bize gülümsedi.
gece ateþ yaktým,
sabah oldu, hal sönmemiþti...
2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.