Nur yaðarken Mekke’ye gecelerden bir gece, Esti cihana rüzgar , yücelerden de yüce Kainatýn sahibi yeri göðü yaratan Cahiliye devriydi, ”Dur!” dedi durdu zaman. Aþk ile açan güller teninde kokacaktý Bir yahudi nübüvvet mührüne bakacaktý Güllerin efendisi sen gelirken dünyaya, Gökyüzü benziyordu masmavi bir deryaya.
Rahmet olup yaðdýlar, melekler sýra sýra. Hasretle bekliyordu, gözü yollarda Hýra.
Sevgili, en sevgili, artýk yakýndý gelmen, O mukaddes kadýnýn yüzüne bakýp gülmen. Sen Abdullah’ýn oðlu, Amine’nin yetimi seninle geldi iþte putçuluðun bitimi Ey yetimler yetimi ne kutlu doðumdu bu, Geliþinle yýkýldý bir yýðýn saçma tabu Nur yaðdý, karanlýklar kalbe hüzün yüklerken, Ortalýk aydýnlandý tüm melekler beklerken,
Deniz mürekkep olsa, aðaçlar olsa kalem Hakkýyla yazamazdý vallahi seni alem
Bahar geldi dünyaya, açtý nadide çiçek, Yüzünde gülücükler, nasýl hoþ, nasýl gökçek. Mucizeler görüldü örtmedi bulut ayý, Dayanamadý çöktü ünlü Kisra Sarayý. Yýldýzlardan bir yýldýz parlarken asumanda, Dediler iþte geldi Resul ahir zamanda. Þaþýrdý olanlara iblis köþeye sindi. Mecusilerde ise hep yanan ateþ söndü.
Kainatýn hamuru yoðrulmuþ aþkýn ile, Sen oldun insanlýðý taþýyan o menzile.
Selam sana ey Resul, Rabbin sevgili kulu, Kendimize yol ettik gösterdiðin Hak yolu. Gönderilen kitabý okuduk hatmeyledik, Dilimizde salavat binlerce kez söyledik. Ateþinle yandýk biz, görmeden sevdik seni, Gönlümüzden coþarak naatla övdük seni. Aþkýnla hemhal olduk geldiðin günden beri, Ravzana yüz sürmeye, vardýk çevirme geri.
Þefaat eyle bize yarýn mahþer gününde. Nilüfer þeref buldu o muazzez dininde.
NÝLÜFER SARP 29 ARALIK 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.