Oltada Balık Gibi

Sabahýn beþinde,
Þimþekler çakýyor beynimde.
Deli gönlümde bir efkâr,
Eser, durmadan eser, yönü belirsiz rüzgar.
Dur durak bilmedi, artýk bilmeyecek de,
Bu hasret günleri bitene kadar.

Yüreðim uzaklarda, gözlerimde uyku yok,
Düþüyorum yollara, gayasiz adým adým,
Hayallere dalmýþým, farzet ki sýlamdayým.

Kilometreler aþýyorum, farkýna bile varmadan.
Karanlýklara bakýyorum, bir kaç gelip geçen var,
Kulak kabartýyorum, rüzgarmýþ ýslýk çalan,
Kendime geliyorum.

Yalnýzým, çaresizim þu gurbet diyarýnda.
Her ümitsiz çabamda az daha batýyorum,
Hasretin bataðýna.

Bilmiyorum, kimbilir,
Ne kadar bekleyeceðim?
Oltada balýk gibi,
Zamanýn aðlarýnda.

1981-Ýstanbul/ Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın: