sen yoksun ya.
sabah olunca yataðýmdan neden kalkacaðým.
sabahleyin nazlanarak kime günaydýn diyeceðim .
kime tavýr yapacaðým.
kim soracak bana ne oldu gene diye.?
kimi bekleyeceðim gelecek diye göz ucuyla.?
ne/den iki’de bir saate bakacaðým ki
gelmeyeceðini bile bile.?
belki inanmayacaksýn ama
güzel gözlüm yarýn akþama kadar hep
gizli gizli aðlayacaðým.
kim bakacak buðulu gözlerime.?
kim anlayacak seni özledim diye aðladýðýmý.
kim bana laf sokacak durduk yerde KÝMMM ?
Oysa..!
oysa seni sevmekten baþka
hiç suçum yok’ken.
sen belki de beni hiç
ama hiç düþünmeyeceksin,
aklýna bile gelmeyeceðim belki de.
benim aklýmdan hiç çýkmayacaðýný
bile hatýrýna getirmeyeceksin.
olsun be olsun ben seni
ikimize yetecek kadar düþüneceðim.
zaten seni düþünmeden geçen
bir dakikam bile yok ki.
sen yanýmdayken,
seni düþünürken
ya sen yok/ken nasýl düþünürüm ?
sen anla artýk.
belki aç susuz durmayý göze alabilirim.
ama sensizlik
sensizlik, bana çok koyacak biliyormusun.
gitmeden bana teselli olsun diye sevdiðini
söyleyecek kadar kadar zamanýn olacak mý.?
yine sen den sevgi dilemiyorum.
yazdýðýn o iki kelimeyi ezberliyorum.
hani seviyorum derken
kullanýyorsun ya bayýlýyorum.
bana seni seviyorumu
hediye edecekmisin gitmeden.?
sen gelene kadar bakýp bakýp
kendimi teselli edeyim.
ben sana peþin peþin söyleyeyim,
söyleyim ELÂ gözlüm.
seni Çok çok çok seviyorum.
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.