ÖLÜM KADAR
Daðdan kopan çýð gibi üzerime þahlandýn
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Kemiren þüphe ile yeniden silahlandýn
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Güvenmedin asla hiç verdiðim teminata
Ýnanmadýn bir türlü yaþadýðým hayata
Ne aþka sýðardý bu, ne vicdan, ne fýtrata
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Suçladýn, parçaladýn keyif aldýn mý bari?
Çýkamadým içinden nasýl olacak gari
Bir yoldayým ki, ömür sensizliðe havari
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Gece döndü karaya uykumsa karabasan
Adý yok mevsimlerin hepsi birer faveran
Kanýma karýþýyor hasret dediðin hüsran
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Bekleyemiyorum ki sabah ola hayrola
Karanlýðýmla kardeþ olmuþ, fetret kolkola
Uzunca sürdü, haydi Uður, uðurlar ola
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
10-12-2016
Uður UKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.