İÇİME İŞLİYORSUN LAPA LAPA
ÝÇÝME ÝÞLÝYORSUN LAPA LAPA
Sapsarý, bir sonbahar, sessizliðinin acýsý var içimde..
Ellerin çok uzak, yüreðimde tebessümlerim, yine sapsarý sarardý..
Bazen, geç kalýrsýn sevgiye, aðlasanda, gözyaþlarýn içinde kalýr, sebepsiz..
Adýný, göðsümü gererek, haykýrmak istiyorum, ama söyleyemiyorum..
Hayat dediðin, bir mum gibi eriyip gidiyor, ilkbahar yaðmurunda..
Abonesi oldun, her gece düþlerimin, hep zihnime kazýdým gül yüzünü..
Artýk, üzülmemeli bulutlar, sevginle dökmeli gözyaþlarýný neþeyle..
Kaptýrma ne olur, gamzelerindeki mutluluðu, sen aðlama sakýn göz nurum..
Ben senin yerine aðlarým, silahýmýn namlusunu, yüreðime koyarým..
Yarým kalmamalý, ilkbahar yaðmurlarý, aðlasýn sevinten, doya doya bulutlar..
Anlatýyor meltem rüzgarý seni, ben dinliyorum seni, içime iþliyorsun lapa lapa.
Ýsmail KARABELEN _14.04.2014_19:45
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail KARABELEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.