Þu gönlüm de biten narin çiçeksin Dökülse yapraðýn öz bana yeter Hayallere iten sen tek gerçeksin Her daim verdiðin söz bana yeter
Apayrý beden de biriçik eþsin Kur ocaðý Sevgi’m kaynayýp piþsin Aþkýnla kalbime, düþen ateþsin Tutuþup yaktýðýn köz bana yeter
Alýmlý tavrýnla çalýmlar atsan O yay kaþlarýný gerip de çatsan Kirpiðin ok yapýp kalbime batsan Bakarken kýrptýðýn göz bana yeter
Küçücük dünyama inmiþ meleksin Fallar da tuttuðum sanki dileksin Düþerken dalýndan kokan çileksin Elimde renk kalmýþ iz bana yeter
Çaðlayan pýnarým su da sesimsin Yaþama kaynaðým hep nefesimsin Kýþý, baharý, yaz, say dört mevsimsin Ýçim de sen olan güz bana yeter
Güneþi istemem doðmasýn varsýn, Gece dolunayý bulutlar sarsýn Dünyamýn ýþýðý sen bana yarsýn Zühre yýldýzýný çiz bana yeter
Cansýz Kafkasi’ye canýný kattýn Güldürüp yüzümü kederi attýn Serip mutluluðu döþümde yattýn Çatlamýþ ruhuma sýz bana yeter Senin olan kalbi gez bana yeter
Osman Onuktav Kafkasi 06/12/2016
Nazire Kalem
Ýçtim gözünden aþk denen þarabý Hiç düþünme sen günah sevabý Geçtiðin yollarýn olum tugrabý Yeterki çiðneyip ez bana yeter....... murat meral . Teþekkürler
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.