NE OLDU BİZE ?

Þiir yok, ses yok.
Umutlar kuruyup kaldý daraðacýnda.
Ýnsanlar nice kavgalarýn kucaðýnda,
Nice ekmeðin peþinde,
Onurlarýný hiçe sayarak
Yazý tura gibi yerlere atýldý.
Vicdanlar kurudu, iyilikler serden silinip gitti.
Mâzinin tadý uçtu dudaklardan bir bir.
Geceler yâren oldu umutlara, sabahlar düþman.
Yaðmurdan umutlarýný kesti insanlar
Bir mânâ aramaktan yoruldu Âdemoðlu.
Körkütük âþýk olundu sarhoþluða.
Ýyilikler vazgeçti insanlardan, hayat durdu.
Gazâ önem kaybetti.
Cihâd, adýndan uyanmaya baþladý.
Tesettür kirlendi.
Mayamýz bozuldu, ekmeðimiz yanmaya baþladý.
Emek vermeden kazanmayý tercih ettik.
Oysa emekleyerek büyümüþtük her insan gibi.
Nankör deðildik çocukken.
Salýncaðýmýz onlarýn da salýncaklarýydý.
Biz de insandýk onlar gibi.
Bizim mayamýz da zemzemle yumuþamýþtý.
Biz de insandýk.
Ne oldu bize(!)

Sosyal Medyada Paylaşın: