Karanlýk dünyadayým günlerim hiç aymýyor
Ýsle kaplý bu hanem bana mezar Azize’m
Gel derdime çare ol el adamdan saymýyor
Biri iyilik yapasa biri kýzar Azize’m
Mühürledin döþümü kaldým keder içinde
Kaç sýnavdan geçtim ben hepsi heder içinde
Yalnýzým bir baþýma sen keyifle geçinde
O zevki sefan var ya beni üzer Azize’m
Hacý yatmaz þu bahtým hiç yüzüme gülmüyor
Giden elimden gider daha geri gelmiyor
Sende býrakýp gittin aklým bunu almýyor
Bu nasýl kader böyle ahtý yazar Azizem
Yedi iklim dört mevsim her günüm sanki kýþta
Sanmaki bir sevdam var gönlüm duruyor boþta
Sensiz her yer cehennem yanýyorum ataþta
Aklým divane olmuþ el el gezer Azize’m
Tadý yoktur zamanýn kýymetsiz geçer vakit
Yokluðunda hicranlar dersin böðrüme akit
Ya gel bana güzelim yada hayalimden git
Seni sensiz sevmekse beni bozar Azize’m
Hüzünler sarar beni otururken çardakta
Gýrtlaðýmdan geçmeden çayým soður bardakta
Mazimizi andýkça sözler çýkmaz dudakta
Seni seven þu gönlün sensiz azar Azize’m
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.